De verloren zoon, 3 verhalen?

Ik was dit verhaal aan het bestuderen, en kwam er achter dat er eigenlijk 3 manieren zijn om dit te bestuderen. 3 leermomenten welke wellicht bekend zijn. Althans bij mij niet en ik vond het zo'n mooie studie dat ik het op mijn blog heb gezet.




Verhaal 1: Jongste zoon.
Hierin staat de jongste zoon centraal. Het is meest bekende verhaal. Het is verhaal waar het allemaal omdraait. 
De jongste zoon.
Hij is vervreemd van God, maar mag altijd terugkomen. Wat je in je leven ook hebt gedaan, hoe los je ook van God hebt geleefd, je mag altijd bij Hem terugkomen. Je komt tot inkeer, en je terugkomst eindigt in een groot feest. Omdat je thuis gekomen bent.

Verhaal 2 : Oudste zoon.
Die is totaal vervreemd van de vader. Hij doet keurig wat er van hem wordt gevraagd, hij is gehoorzaam, trouw en doet wat de vader zegt. Hij doet nooit wat verkeerd. Alleen kent hij geen liefde, geen barmhartigheid en geen verbondenheid.
Hij leeft een beetje in een land van boosheid. Immers hij is toch trouw geweest, en altijd gedaan wat de vader hem vroeg? Hij is toch meer waard dan zijn broer die alles verbrast heeft? Hij is hoogmoedig en harteloos. Hoewel je dat in eerste instantie niet ziet zolang zijn broer is niet is.

Subplot 3: De Vader
Eigenlijk moet je niet letten op de zonen, maar op de vader. Je ontdekt hoe de vader is, hoe hij reageert, ontferming heeft over de jongste zoon, en hoe bewogen hij is. Het is een beeld van de gekruisigde Christus. De bron van Gods genade is de kruisdood van Jezus.
Hij vergeeft zijn zoon, en geeft hem een schoon gewaad. Hij gaat een groot feest organiseren, het middelpunt is de zoon die terug is gekomen. En dat wekt jaloezie op bij de andere zoon. Die word boos en wil niet mee naar het feest.

Vergeven
Zullen we ooit op deze manier mensen iets kunnen vergeven? Vergeven en dan na de vergeving er een feest van maken?
Zijn wij in staat 70 x 7 te vergeven?
Kennen wij ook deze uitonputtelijke bron van genade en mededogen.
Het is waard om daar eens over na te denken.

Deze derde uitleg is denk een van de meest intrigerende en confronterende uitleg.
Waar staan wij als christenen? 
Kunnen we de jongste en oudste zonen zo vergeven en feest vieren?

Het blijft boeiend.