Strijden met God
Mag dat? Mogen we als stervelingen strijden met God? Wie zou
het in zijn hoofd halen om met God te gaan vechten? We zeggen altijd: ik geloof
in God de Vader, de Almachtige.
Wie zou het in zijn hoofd halen om als klein, nietig mensje
met God de Almachtige te gaan vechten? Hoe kom je er op? En als je de strijd al
ooit zou beginnen: je hebt toch geen kans van slagen?
Maar in de Bijbel zien we de geschiedenis van Jacob en zijn
worsteling aan de Jabbok. Het draait daar om dat kernpunt: zijn naam wordt
veranderd. Jakob, via Jabbok, wordt Israël, dat betekent strijder met God.
Strijden met God in ons leven, waarom zou dat niet mogen?
Sterker nog, we willen ons wel overgeven aan God, maar ons huidig leven
behouden. En dat is nou net niet de bedoeling.
Als je het Koninkrijk van God binnen gaat zal je je ook
moeten houden aan de regels die daar heersen. Het klinkt erg belerend en erg
bekrompen maar dat valt nog wel mee. Immers als ik naar Engeland gaat, en de
regel is links rijden en ik rijd rechts...de gevolgen laten zich raden.
Ik vond het een integrerende gedachte, en na wat zoeken in
de Bijbel en op internet, kwam ik tot de volgende conclusie.
Geestelijke vernieuwing.
Eigenlijk gaan we door 4 fasen heen, net zoals Jakob, om tot
die geestelijke vernieuwing te komen. Het verhaal van het gevecht van Jacob,
vind plaats in Genesis 32, de verzen 24 tot en met 33 (NBV).
- Second blessing
- De worsteling
- Het besef
- Levend in de kracht van nieuwe mens
Second blessing.
In vers 24, zien we een soort, laat ik het noemen “ second
blessing”, de stilte van de nacht. De eenzaamheid, alleen met God.
“ Maar zelf bleef hij
achter, helemaal alleen”
De worsteling.
In het zelfde vers gaat Jacob vechten met een iemand, in de
NBG staat daar “man”.
“en er worstelde
iemand met hem totdat de dag aanbrak.”
En even verder krijgt Jacob een andere naam. Hetgeen we in
vers 29 lezen.
“Daarop zei hij:
'Voortaan zal je naam niet Jakob zijn maar Israël, want je hebt met God en
mensen gestreden en je hebt gewonnen.”
Bijzonder is dat Jacob, nu de naam Israel draagt, vanwaar
uit een heel volk, God’s volk was ontstaan. En dan te bedenken dat hij niet de
eerstgeborene was, maar de tweede geborene die zijn broer Esau, bij de hiel
vasthield bij de geboorte. Dit lezen we in Gen. 25: 25-26.
Het besef, en verandering van naam.
Vervolgens beseft Jacob wat er gebeurt is, in vers 31 lezen
we het volgende.
Jakob noemde die
plaats Peniël, 'want,' zei hij, 'ik heb oog in oog gestaan met God en ben toch
in leven gebleven.'
Levend in de kracht van de nieuwe mens.
Van nu af levend in de kracht van de nieuwe mens, zoals God ons
nu al ziet (in Christus), die wij met vallen en opstaan nu al mogen worden.
Ook wij zullen worstelen met God, vanaf het moment dat we
Hem hebben aangenomen om ons leven te leidden. Want we zijn zo gewend aan ons
heerlijke leventje, dat we er moeite mee hebben om dit los te laten. Laat je
dan alles los? Ik denk het niet, maar je levensstijl en houding worden anders. Je
gaat anders over zaken nadenken, je gaat dingen anders doen.
En met iedere stap die je doet, iedere beslissing die je
neemt, weet je dat je gesterkt door de God word en door Hem gezegend word. Je
staat er niet alleen meer voor.
Dan ben je meer dan overwinnaar.
Denk aan de aartsvaders, denk aan de helden in de Bijbel,
wat God gedaan heeft in hun leven. Daarin zijn ze meer dan overwinnaars.
