Het is alweer een hele tijd geleden dat ik wat geschreven heb op mijn blog. En heb nu besloten de draad weer op te pakken.
Mijn gedachten de laatste tijd gaan over de ideale gemeente.
Waar bestaat de ideale gemeente uit, dat heb ik me wel eens afgevraagd.
Sinds tijden ga ik niet echt meer naar een gemeente.
Ik krijg steeds meer het gevoel dat je als eenling er staat.
In het begin word je verwelkomd met alle egards, en wil iedereen van alles van je weten, maar naarmate de tijd volgt, merk je steeds meer de groepjes vorming binnen een gemeente, en dat je alleen staat.
Steeds groter
Zeker al een gemeente groeit, wat vaak het primaire doel is van de gemeente, zo blijkt vaak. Soms groeien ze zo hard en worden ze zo groot dat het van gemeente zijn geen sprake is. Het gaat dan al snel richting naar een bedrijf.
Ofwel meerdere diensten achter elkaar, geen ruimte meer voor eigen inbreng, alles strak geregisseerd.
Wat zou het fijn zijn een gemeente, of laten we eerder zeggen een samenkomst te hebben waarbij de mens, mens mag wezen. Waar in aandacht hebben voor elkaar, Bijbel mogen overdenken, zonder apathisch te luisteren naar een voorganger, wachten op het laatste nummer en dan zo snel mogelijk naar huis.
Muziek
Tja en dan de muziek.
Veelal naar voren geschoven en zodanig gebracht dat men in een bepaalde "state of mind" komt. Dat heet aanbidding. Met vooral veel herhaling.
Voor de een noodzakelijk, voor mij minder.
En dan nog de band overstemt het gezang van de aanwezigen. Een soort eigen dienst???
Gewoon een piano en de gemeente die "zelf" zingt (of moet zingen want een piano maakt minder lawaai dan een band).
Zingen uit het hart voor Adonai.
En daarnaast het schreeuwen van voorgangers tijdens de preek. Moet dat nou? Zeker met gebed. Adonai is niet doof...
Kritisch?
Wellicht ben ik dan te kritisch. Sommigen van u zullen zich afvragen, geloofd hij niet meer? Samenkomen is toch goed?
Ja samen komen is ook goed, maar kan en mag het in een andere setting??
En nee, mijn geloof ben ik niet verloren. Integendeel. Door het bestuderen van de Bijbel, zowel Oude als Nieuw testament, met name Openbaringen, gaat er een nieuwe schatkist open.
Het geeft meer duidelijkheid over wat er aan de hand is in deze tijd, i.c.m. het gegeven dat Yeshua terugkomt.
Het gaat niet alleen om bekering, en dat het geloof je moet aanvaarden om gelukkig te zijn. Dat is maar een deel.
Maar het gaat, na je bekering, ook om de diepte van de Bijbel. Het leggen van verbanden, kijken naar de tijd nu, en alles wat er gebeurt.
Out of the box, een andere setting
Wat zou het fijn zijn om met elkaar, langer te kunnen optrekken, in een huiselijke setting. Niet staand aan koffietafels, maar samen de maaltijd nuttigen met Yeshua als middel punt.
En dat men vragen kan stellen, veel vragen, zonder in discussie te gaan, maar met respect, met het vooral horen wat anderen zeggen, het nadien onderzoeken.
Vooral het horen wat anderen zeggen, dat is wel zo moeilijk.
Hoe vaak kom ik niet tegen dat als de een wat beweert, de ander direct met een antwoord, zijn visie erover heen raast, zonder dat hij of zij nadenkt over wat er nu gezegd wordt, de achterliggende gedachte.
Of een preek waarbij je diepgang krijgt, en dingen hoort die je later wilt uitzoeken. Ds. Malgo en Ds. van der Zeeuw die zijn me daarin bij gebleven.
Daar ging het niet alleen om "bekering" en zieltje winnen. Daar ging het ook om de Bijbel in de duiken, en te onderzoeken wat er bedoeld werd.
Eigenlijk komt bij mij de gedachte op, zou het mogelijk zijn om op zaterdag, de Shabbat, een bijeenkomst te organiseren, waarbij we de gehele dag met elkaar optrekken met luisteren, muziek, maaltijd en vooral het openen van Gods Woord om daarover na te denken.
Eens een dienst, nou ja dienst, samenzijn, geheel out of the box.
Totaal wat anders.
Ik ga ervoor bidden of Adonai de deuren hiervoor wilt openen.
Bid u mee?
